måndag 26 november 2012


Në Stockholm të Suedisë u shënua 100 vjetori i Pavarësisë

PËRVJETOR I SHPRESAVE TË BASHKIMIT KOMBËTAR

Kështu tha gazetari, publicisti dhe nënkryetari i shoqatës UNIKOMB-i, Shuquri Sejdijaj

Pjesëmarrësit i përshëndetën edhe ambasadorët e Shqipërisë dhe Kosovës, Ruhi Hado e Lulzim Peci.
Stockholm,23 nëntor 2012
Nga Muhamed Krasniqi
Në Stockholm të Suedisë u shënua 100 vjetori i pavarësisë së Shqipërisë. Në programin festiv të organizuar nga shoqata UNIKOMB-i me moton Duam më shumë Shqipëri, u demonstrua një frymë, një çasje dhe një bukuri festive që e bënë më madhështore fëmijët me programin e tyre  si dhe bashkëkombasit e tubuar e nën stolinë anekënd sallës me flamuj kombëtar.

Në mesin e qindëra bashkëkombasve qëndruan dhe përshëndetën edhe stafi i ambasadave të Shqipërisëe të Kosovës në krye me ambasadorët Ruhi Hado e Lulzim Peci.

Nënkryetari i shoqatës Unikomb-i, Shuquri Sejdijaj, duke hapur këtë manifestim dhe duke përshëndetur të pranishmit, në fjalën e tij tha se rruga e pavarësisë sonë kombëtare është shumë e gjatë. Nëpër shekuj kemi zhvilluar shumë kryengritje e lëvizje të cilat ka ndopdhur të shuhen por asnjëherë nuk u shuan dëshirat dhe shpresat e shqiptarëve për pavarësi.
Shqiptarët sot jane në pritje të Nëntorit të tretë, me shpresën se do të ribashkojmë të gjitha trojet etnike, tha Shuquri Sejdijaj.
Vallja e pavarësisë: Rina, Jona, Leonora, Liridona, Gentiana dhe Dina
 
Ky përvjetor, tha ai në vazhdim të fjalës së tij,  përvjetor i 100-ti me radhë,  mbledh sot  kudo që janë shqiptarët në këtë festë madhe  e me shpresën e bashkimit kombëtar. Kjo datë e shënuar në historinë tonë sjell gëzim të madh edhe për fëmijët tanë.
Tek sheh këta fëmijë që në këtë ditë dhe për këtë ditë ti këndojnë flamurit, atdheut, lirisë, bashkimit kombëtar e të hedhin vallen e shqipeve nuk mund të mos shkojë mendja e të pyesësh veten: sa po bëjmë për ta? Sigurisht që pajtoheni të gjithë, pak po bëjmë; ne po bëjmë pak e këta fëmijë duan dhe meritojnë më shumë.
Uroj që shoqata jonë UNIKOMB-i do të plotësoi sado pak dëshirat e kësaj gjenerate  që po rritet në mërgim.
Përshëndeti edhe kryetari i shoqatës  UNIKOMB-i,  Blenard Saraçi.
Ambasadori i Shqipërisë, Ruhi Hado, pasi uroi 100 vjetorin e pavarësisë së Shqipërisë tha se pavarësia është ngjarja më e madhe në historinë e një kombi.  Pamvarësia ndodhi vetëm për gjysmën e një kombi por kjo do të ishte e madhe për të gjithe sepse që atëherë  të gjithë shqiptarët hodhën spirancën e shpresave të tyre për pamvarësi siç ishte Pavarësia e Kosovës. Ai foli për periudhat e ndryshme nëpër të cilat kaloi shteti shqiptar.
Ndërkaq ambasadori i Republikës së Kosovës Lulzim Peci, duke u uruar të pranishmëve festën  e 100 vjedtorit të Pavarësisë së Shqipërisë, të arriturat e sotme të kombit tonë i  cilësoi si një sukses të jashtëzakonshëm sepse historia jonë kaloi nëpër sfida të ndryshme.
Ai foli edhe për rethanat gjeopolitike në fund te shekullit XX dhe tha se tani në fillim shekullin XXI po festojmë 100 vjetorin e pavarësisë, vitin tjetër do të festojmë edhe 5 vjetorin e Pavarësisë së Kosovës dhe se së shpejti Kosova do të jetë në Bashkimin Europian dhe në Nato. Ti bëjmë dy shtete të forta me standarde evropiane, tha Lulzim Peci midis tjerash.
Pastaj defiluan  me valle e këngë fëmijët si dhe me recitalin “ Edhe unë e dua Shqipërinë” të përgatitur nga Shuquri Sejdijaj dhe Shani Hoti. Fëmijët ishin të mrekullueshëm me paraqitjen e tyre duke fituar duartrokitje të shumta, për vallen e luajtur dhe recitimet e sjellura me atë rast nga Liridona Hoti, Rina Sejdijaj, Gentiana Gorçi, Leonora Selimi dhe dy motrat Bjondina e Lirjona Hoti të prira nga Lule Kryeziu. Duartroktije frenetike fituan edhe recitatorët e vegjël, Dijon Hoti, Dardan Hoxha, Yllka Maksuti, Ida Elezaj, Doresa Hoxha dhe Orienta Kadriu. Ndërkaq Leona Gjoshi e posaçërisht Grentina Krasniqi ngjalli atmosferë gufuese tek pjesëmarrësit.
Pas pjesës  zyrtare, deri në orët e vona të natës, të pranishmit i argëtoi Viola Syla Rexhaj.
Bashkëatdhetarët e pritën me kënaqësi edhe paraqitjen e dy bukurosheve nga Miss world Sweden. Doruntina Hoxha informoi për projektin e saj te grumbullimit të mjeteteve për spitalin e fëmijëve në Prishtinë. Gjatë programit bashkatdhetarët tuabuan një shumë të konsiderueshme mjetesh finansiare si kontribut ndihmës për spitalin e fëmijëve në Prishtinë.
Stockholmi, po jeton këto ditë në shenjë festive...

söndag 14 oktober 2012


SPORTI  SPORT DHE POLITIKA POLITIKË


Nuk do flasim për politikën dhe shembujt e shumtë kur politika vendore ngulfatë zhvillimin e sportit shqiptar. Fokusimi ynë kalon në skenën ndërkombëtare.


Konsideroj se ende i keni të freskëta Lojërat e fundit Olimpike në Londër. Dhe kush nga shqiptarët nuk ka dëgjuar për Majlinda Kelmendin? Ishte ajo që mundi xhudisten finlandeze Jaana Sundberg në kategorinë nën 52 kg gjatë lojërave olimpike në Londër. Majlinda humbi pastaj nga konkurrentja prej Mauritanisë dhe me këte u shuan shpresat e Shqipërisë për një medalje.


Megjithë përpjekjet për të mbrojtur ngjyrat e Kosovës në këto lojëra, kjo dëshirë nuk u realizua as për Majlindën e as për shumicën e qytetarëve të Kosovës për shkak të refuzimeve nga Komiteti Ndërkombëtar Olimpik. Komiteti nuk kishte pranuar as që Kelmendi të përfaqësohet me flamur neutral olimpik. Për të realizuar pjesëmarrjen ajo shkoi në Londër si përfaqësuese e Shqipërisë në saje të shtetësisë shqiptare që e posdonte gjithashtu.

Dhe ky ishte një shembull tipik, ndër shembujt e shumtë, të lidhjeve që ende mban politika e sporti.

Kosova si shtet i pavarur është njohur nga më shumë se 90 vende të botës, ndër ato që e kanë njohur bëjnë pjesë edhe shtetet skandinave, por jo edhe nga Kombet e Bashkuara gjë që për Komitetin Ndërkombëtar Olimpik është vendimtare.

Në rast se ky Komitet Ndërkombëtar do t´kishte qenë konseguent në vendimet e veta sigurisht se nuk do të shkaktonte irritacione. Por mjerisht historia na mëson diçka tjetër. Komiteti Ndërkombëtar Olimpik ka bërë dhe vazhdon të bëj lëshime të herë pas hershme.

Palestina psh u lejua të merr pjesë në Lojërat Olimpike që nga viti 1996. Ndërkaq katër vite më herët, më 1992 në Barcelonë, sportistët jugosllav dhe maqedon u paraqitën si individ të posaçëm. Maqedonët edhe sot detyrohen të garojnë me emrin e ashtuquajtur "Ish Republika e Jugosllavisë Maqedonia - FYROM".

Në vitin 2000 në Lojërat Olimpike në Sidnej, ju lejua Timorit Lindor që ti dërgonte sportistët e vet megjithëse ky vend u bë i pavarur tek në vitin 2002.

Ndërkaq nga historia e këtyre lojërave dihet se para 100 vitesh në Stokholm merrnin pjesë Finlanda dhe Bohemia megjithëse këto vende  atëherë i takonin Rusisë, përkatësisht Austrisë.

Asgjë tjetër veçse politikë. Politikë që në rastin e Kosovës shndërrohet në vjehërr që ka mëri renë e saj. Politikë që injoron mesazhin njerëzor të sportit.  Ky mesazh nënkupton veç tjerash që ushtruesit e kësaj disipline të trajtohen si anëtar të një familje ku secilit i garantohen mundësi të njejta. Një ide naive por e bukur kjo.

Leni sportin sport e politikën politikë./shs/