ZGJIM ME MEND

Të dielën, më 3 tetor, bëhen 20 vite nga dita kur Gjermania Perëndimore dhe Gjermania Lindore u bashkuan në një vend. Ribashkimi i Gjermanisë është përshkruar dhe vlerësuar si ngjarje pozitive dhe e suksesshme por që është shoqëruar edhe me vështirësi.

Për 40 vite me radhë, të dy vendet jetonin me rregullime të ndryshme shtetërore. Shembja e murit të Berlinit i parapriu ribashkimit gjerman dhe u shndërrua pastaj në ideal për njerëz dhe popuj të ndarë padrejtësisht e me dhunë.

Kështu ishte edhe me shqiptarët: të ndarë padrejtësisht në gjithë Ballkanin! Kjo lloj ndarje është zbutur ca me pavarësimin e Kosovës por bashkimi i shqiptarëve në një shtet të vetëm vazhdon të mbetet temë e idealistëve të cilët ngrejnë zërin guximshëm për një Shqipëri natyrale. Nuk më ka rënë të dëgjoj ndonjë politikan zyrtar as në Shqipëri e as në Kosovë ta ketë ngre këtë çështje kombëtare ashtu siç nuk më ka rënë të lexoj dikund se ndonjë parti politike në të dy kuvendet në Tiranë dhe Prishtinë që ta kenë vënë në programet e tyre partiake edhe çështjen e bashkimit të kombit shqiptar! Ndërkohë që gojët i kanë plot me synime për integrime në UE e të ngjashme!

Para 21 vitesh ishte zor të besohej që muri i Berlinit do të binte. Zor e kishin ta besonin edhe vet ndërtuesit, por ai mur u rrëxua; e rrëxuan njerëzit liridashës, duke gëzuar mbështetje nga institucionet e veta qendrore por edhe nga faktorët relevant ndërkombëtar...dhe me 3 tetor 1990 erdhi dita e madhe e gjermanve: Ribashkimi!
Mbaj mend që shembja e murit të Berlinit i dha fuqi idealeve dhe ëndrrave të shqiptarve për bashkim kombëtar.Këto ëndrra ende vazhdojnë. E nëse ëndrrat shihen vetëm në gjumë atëherë koha është për Zgjim dhe atë zgjim me mend./ 20101001/Shuquri Sejdijaj.

Kosova në zgjedhje të parakohshme? - Ncëk!

Mëngjesi i sotëm nisi me një turbulensë trafiku. Linja e kuqe e metros nga Norsborg-u me të cilën udhëtoj për çdo ditë pune deri në qytet për dy orë të plotë vendnumroi. Si rëndom kabllot e energjisë elektrike të këputura! Ndërkaq turbulensa e sotme ndër pasagjerët në pritje, pjesa dërmuese me prejardhje të huajsh, ndërlidhej me mundësinë një vepre terroriste, mbase të ndikuar edhe nga aterimi i detyrueshëm i një avioni kanadez ditë më parë në aeroportin e Arlandës, afër Stokholmit, si pasojë e një telefonate se një person në bord paska me vete masë eksplozive! Kjo u dëshmua si e pavërtetë dhe avioni më pastaj ka vazhduar në destinacionin e vet për Pakistan, por i ndaluari i dyshuar mbeti në aeroport dhe fillimisht nuk dëshironte asnjë agjension udhëtimi ta merrete me vete...Avionët shkojnë e vijnë ndërkaq gojëkëqinjët kurdisin historira nga më të pamenduarat.

Pas dy orësh vendnumrimi, trafiku i metros në linjën time prap normalizohet.

Në kohë dreke në një nga restorantet e parlamentit të Suedisë takoj Sarah Maliqin, nga organizata joqeveritare e Kosovës,Nisiativa e të rinjve për të drejtat e njeriut, dhe Avni Dervishin, sekretar politik në selinë Partisë Popullore. Domosdoshmërisht bisedojmë rreth gjendjes më të re në Kosovë pas dorëheqjes së presidentit.

Tash shtrohet pyetja, ka apo nuk ka krizë politike në Kosovë? Përgjigjet mund të jenë poashtu të dyanshme: ka krizë dhe s´ka krizë!

Normalisht nuk do të duhej të kishte krizë politike. Por për këtë nuk është investuar më parë. Do të duhej rregulluar me kohë çështja  e dorëheqjes eventuale të cilitdo president.

Por tani kërkohen edhe zgjedhje të parakohshme. Ata që më herët kundërshtonin kërkesat për zgjedhje të parakohshme tani i duan këto, kurse ata që kërkonin zgjedhje të parakohshme, tash nuk i duan!

Kështu jemi ne, s´ka kush që na bie në fije!

Por edhe nëse arrihet pajtueshmëri për zgjedhje të parakohshme, atëherë kur do të duhej të mbaheshin? Sivjet? Ncëk!...

Në mbrëmje përpiqem të marrë ndonjë lajm më të qartë se çka po lëviz në Kosovë pas situatës më të re. Por pa sukses. Prej andej transmetohen kryesisht njoftime për shtyp nga takimet e niveleve dhe të përbërjeve të ndryshme. Faktori ndërkombëtar po shtrëngon dhëmbët prap, në mos daltë se edhe këto zhvillime janë pasojë e planeve të tyre!

Presidenti...

Zërat për dorëheqjen e presidentit të Kosovës, Fatmir Sejdiu, kohëve të fundit dëgjoheshin gjithnjë e më zëshëm. Dje ndodhi ajo që përflitej e përshpëritej. Presidenti i Kosovës dha dorëheqje gjë që media e shpërndau shpejt. Mjetet e informimit në Suedi transmetuan një pjesë të deklaratës së Sejdiut duke e shoqëruar me një koment të shkurtër. Me dorëheqjen e presienetit të Kosovës Fatmir Sejdiu vihen në rrezik bisedimet e planifikuara ndërmjet Serbisë dhe Kosovës.

Po kështu sot u shkrua edhe rreth kërkesës së ish Komitetit Suedez të Helsinkit, tani organizata për Mbrojtjen e të drejtave civile, që Suedia të mos i kthej romët në Kosovë. Reagimi i Entit për Migrim ishte i vakët: nuk mund të ndalen njerëzit këtu vetëm pse mund të jene të kërcnuar ose diskriminuar dhe se gjendja ekonomike në Kosovë vazhdon të jetë ende e rëndë. Sigurisht që gjendja ekonomike, ajo që është, godet të gjithë qytetarët e Kosovës, qofshin ata shqiptarë, turq, romë apo diçka tjetër.

Për nesër është caktuar një seminar që e organizon Organizata për Mbrojtjen e të Drejtave Civile, ish Komiteti suedez i Helsinkit,ku megjithë dëshirën time nuk do të arrijë të marr pjesë në këtë forum për të drejtat e njeriut në Stokholm ku do të flet një aktiviste nga Kosova. Fjala është për Sarah Maliqin nga Nisiativa e të Rinjve për të Drejtat Njerëzore, e cila në fokus të diskutimit do të ketë lirinë e shprehjes në Kosovë, ku sipas një raporti të paraqitur në maj të këtij viti vlerësohej se liria e shprehjes në Kosovë vazhdon të jetë ende e kufizuar dhe e rrezikuar.

Mirë që flitet e diskutohet. Mbase ndonjë mbështetje do të merr Kosova në këtë drejtim për të kaluar pengesat ekzistuese që strukturat e caktuara vejnë ndaj njerëzve që duan ta thonë fjalën e vet lirshëm!

Me këto informacione shkurt po i rikthehem blogut tim.
Jeni të mirëseardhur me komentet tuaja.

URIME KOSOVË

Në mëngjesin e 17 shkurtit të 2008 në lokalet e shoqatës shqiptare në Sätra të Stokholmit fillojnë të mblidhen shqiptarët me banim në kryeqytet dhe rrethinë. Nga ora 10:00 lokalet fillojnë të bëhen edhe më të ngushta se ç´janë në të vërtetë. Disa dhjetëra shqiptarë që erdhën nga Norrtälje dhe Nynäshamni pyesin se ku mund të parkojnë veturat. Muzika shqiptare gjëmon nga veturat. Njeëzit vijnë grupe-grupe, urojnë njëri tjetrin, përqafohen dhe që së largu i thërrasin njëri tjetrit "Bacë, u kry".

Rreth orës 11-të, kolona e veturave gati. E para, vetura e Shaniut, e stolisur me katër flamuj të mëdhenj: me flamurin shqiptar, suedez, amerikan dhe atë të UE. Muzika në kupë të qiellit.

Gati. Po gati jemi.

Kolona niset. Qendra e Stokholmit merr ngjyrën e shqiptarizmit, atmosferën e triumfit në këtë ditë të dielë të 17 shkurtit. Buritë e veturave shkyjnë ajrin. Klithma gëzimi. Disa kanë nxjerrur kokat ose gjysmën e trupit në dritaret e veturave, thërrasin Kosova! Kosova är självständig! Tack Sverige! Tack USA! Tack Europ! Kosova e pavarur, faleminderit Suedi, SHBA, Europë... Flamujt valojnë lart në ajr. Njerëzit të qeshur.

Urime pavarësia!

Rëndom tek sheshi i Sergelit në qendër të Stokholmit suedezët festojnë fitoren e kombëtares së tyre në futboll, ose të një atleti ose atleteje në ndonjë garë të madhe sportive, europiane ose botërore. Por jo, sot festojnë shqiptarët.

Me vite të tëra në këtë shesh, shqiptarët mblidheshin në protesta. Ngritnin zëra për padrejtësitë, për shtypjen dhe terrorin serb në ish-Jugosllavi...Edhe sot e kam të afërt jehonën e mijëra grykëve në këtë shesh: Drenicë jemi me ty, UÇK- UÇK, Kosovë, Demokraci...

Po, Sergel, edhe ty mund të themi: U kry! Sot shqiptarët kanë festë, po lind një shtet i ri në Europë, po lind Kosova e re, Republika Demokratike e Kosovës...

Nga qendra, kolona e veturave vazhdon marshutën e saj të së dielës 17 shkurt 2008. Qe pallati i teatrit mbretëror, Shaniu çan rrugën në krye të kolonës dhe ndalon pranë ambasadës amerikane në Gärdet. Shqiptarët hedhin valle, këndojnë...Faleminderit SHBA.

Marshuta vazhdon rrugës pranë Radios dhe Televizionit të Suedisë për të çarë edhe një herë rrugëve qendrore të Stokholmit dhe prap tek lokalet e shoqatës shqiptare në Sätra ku të gjithë së bashku ndoqën trasnmetimin e drejtpërdrejtë të shpalljes së Pavarësisë.

Fatmir Sejdiu, Jakup Krasniqi dhe Hashim Thaçi duke nënshkruar Deklaratën e Pavrësisë 

Shumë ishte folur, shkruar, debatuar dhe pyetjet ishin më se të shpeshta: kur? Një ditë do të vinte, dhe ajo erdhi: Kosova e pavarur.

Dhe derisa po nxjerr këto përshtypje nga bloku im i shënimeve, shtohet numri i vendeve që po pranojnë Kosovën si shtet të pavarur: SHBA, Britania e Madhe, Franca, Gjermania, Italia, Austria, Turqia, Shqipëria, Finlanda, Norvegjia, Polonia, Belgjika, Australia...lista vazhdon të mbushte nga dita në ditë.

Por ka edhe vende që janë të zemruara, madje tmerrësisht të zemruara si Serbia dhe Rusia dhe të disa "ligshtanve" si Greqia, Rumania, Spanja, Sllovakia e Qiproja që ende mbahen të rezervuara, megjithëse i dërguari i posaçëm i OKB-së Martti Ahtisaari, për statusin e Kosovës kishte konstatuar: " Pavarësia është e vetmja mundësi për një Kosovë stabile dhe ekonomikisht të zhvilluar. Prandaj propozoj që në periudhën e parë pavarësia e Kosovës të jetë e mbikëqyrur dhe e mbështetur nga një prani ndërkombëtare civile dhe ushtarake".

Dhe dihet më, pavarësia ishte e pashmangshme: askush nuk e kontestonte këtë, por vetëm donin ta dini, kur, ku dhe si.

Dhe kjo tani ndodhi. Pavarësia e Kosovës sot është realitet, një realitet që po njihet nga një numër gjithnjë e më i madh i vendeve të botës. Lajmi i mirë erdhi.

Urime Kosovë!
Shuquri Sejdijaj

Dhe vjen lajmi i mirë

Dhe erdhi vërtetë lajmi i mirë: Kosova shpall pavarësinë, ditën e dielë më 17 shkurt. Nuk ka agjensi botërore e lajmeve, televizion, radio apo gazetë që sot nuk publikon këtë lajm.

Shqiptarët janë hedhur në festë, në një festë mbi festa, të gëzuar më shumë se kurr ndojherë; që tani janë nisur në dasmë mbi dasma, për ti vënë kurorën e madhe - PAVARÊSI.

Kjo atmosferë përjetohet në Prishtinë, në Tiranë, në Shkup... në Stokholm, Malmö e Göteborg por edhe tek ambientet familjare shqiptare në çdo kënd të Suedisë, në çdo kënd ku jetojnë shqiptarët në botë.

Lajmi i mirë çoi shumë mërgimtarë në Kosovë për të përjetuar atmosferën e Festës së Madhe, bashkë me njerëzit e fisit të vet. Pjesa e mbetur përcjell pa ndërpre lajmet shqip përmes transmetimeve satelitore por edhe lajmet vendore të vendeve ku jetojnë dhe brohorisin sa herë dëgjojnë ose lexojnë: Kosova shpall pavarësinë. Gëzimi s´mund të matet, përqafohen dhe urojnë, urojnë edhe Bacën Adem: Bac u kry!

Lajmi i mirë erdhi. Nesër do festojmë. Buritë e kerreve do të jehojnë rreth sheshit Sergel në qendër të Stokholmit. Para dhjetë vitesh ky shesh shkyhej nga masa e tubuar shqiptare: UÇK,UÇK, Drenicë - jemi me ty...Nesër do jehojë buria e kerreve dhe mesazhi: Bac u kry!...

ZGJEDHJET NË KOSOVË NË NËNTOR

Megjithëse ende nuk dihet se cila do të jetë e ardhmja e Kosovës, atje do të mbahen zgjedhjet e përgjithëshme më 17 nëntor të këtij viti. Kështu është bërë e ditur nga administrata ndërkombëtare dhe autoritetet e Kosovës.

Zgjedhjet e nëntorit mund ta rrisin tendosjen në Kosovë, vlerësojnë analist të ndryshëm. Madje edhe shefi i Unmikut, Joachim Rücker pat theksuar se zgjedhjet do të mund të shtyheshin për kurdo qoftë në rast se ato do të pengonin punën rreth vendosjes së statusit përundimtar.

Kohëve të fundit u spekulua shumë rreth mundësisë së ndarjes së Kosovës. Ministri rus i punëve të jashtme Sergej Lavrov thot se Rusia përpiqet ti ndihmojë palët në gjetjen e një kompromisi dhe nëse ndarja mund të rrjedh si rezultat i kompromisit atëherë edhe Rusia do ta mbështeste këtë ka thënë ai.

Por ndarja e veriut të Kosovës të banuar me serb është kundërshtuar si nga shqiptarët ashtu edhe nga serbët e Kosovës.

Përfaqësuesi i treshes ndërkombëtare nga UE Wolfgang Ischinger nuk është shprehur aspak optimist pas bisedimeve të javës së kaluar në Vjenë. Në një intervistë për gazetën ” Der standard” ai tha të premten e kaluar se një marrëveshje është ” një mijë herë më e mirë” se një zgjidhje e cila pranohet vetëm nga njëra palë.

Negociatat janë paraparë si një përpjekje për të thyer gjendjen e vdekur ku ka ra çështja e Kosovës prej se Serbia me mbështetjen e Rusisë kundërshtuan definitivisht planin e të dërguarit të OKB-së Martti Ahtisaari sipas të cilit Kosova do të fitonte një pavarësi të mbikëqyrur.

Liderët shqiptar të Kosovës ndërkaq ende shpresojnë në marrjen e një vendimi për pavarësimin e Kosovës deri nga fundi i vitit. Nëse kjo nuk do të ndodhë atëherë ata planifikojnë shpalljen e pavarësisë në mënyrë të njëanshme.

- Ne jemi të gatshëm që edhe pa rezolutë të OKB-së ... ta shpallim pavarësinë tonë dhe lusim SHBA dhe UE që të na njohin, ka pohuar të premten kryeministri i Kosovës Agim Çeku, bëjnë të ditur agjensitë e lajmeve.

A DUHET TË PUBLIKOHET ÇDO GJË?

Tridhjetë gushti bie si ditë e lirisë së shtypit. Por qytetari i rëndomtë pak di për këtë datë. Madje në tv dhe radio fare pak u zu në gojë. Kurse gazetat e ndryshme në Suedi sot bën një fushatë mediale në edicionet e veta duke komentuar, analizuar e vlerësuar rëndësinë e të drejtës së shtypit ose shprehjes së lirë.

Megjithëse Suedia mund të mirret si model në këtë fushë dhe që posedon një përvojë të gjatë në drejtim të realizimit të një shtypi të lirë dhe të kultivimit të shprehjes së lirë ndoshta më mirë se askund në botë, gazetat e sotme u shqetësuan nga një hulumtim i bërë me parlamentarët suedez ku një numër i madh prej tyre ndoshta do të deklaroheshin pozitiv në ngushtimin e lirisë së shtypit në disa raste.

E përditshmja “Dagens Nyheter” në editorialin e saj solli një koment mjaft të mirë për lirinë e shtypit. Aty theksohet ndër tjera se arti i shtypit është nënë për të gjitha revolucionet e medias. Pa të, asnjë demokraci, asnjë përparim social, asnjë shoqëri moderne, asnjë liri nuk do të ekzistonte. Njëkohësisht thuhet se mediat e reja ishin armë në duart e regjimeve totalitare, si për nazistët dhe fashistët ashtu edhe për komunistët. Gazetat e përditshme kontribuan në nxitjen nacionaliste në prag të Luftës së parë botërore kurse gjatë Luftës së dytë botërore disa gazeta suedeze u zvarriten pas Hitlerit.

Brengos fakti se në disa vende të botës gjendja e lirisë së shtypit ndodhet në situata të kohës mesjetare!

Sueia ndërkaq afron kushte të mira për këtë. Nuk mund të ketë shtyp të lirë e liri të fjalës pa një shoqëri të hapur dhe integrale.

Megjithatë shtrohet një pyetje: a duhet të publikohet çdo gjë?